دولت ترامپ همچنان گام های بلندی علیه مهاجران برمیدارد!

سیاست کنونی کاخ سفید مبنی بر محدود ساختن مهاجرت به امریکا و دگرگون کردن اصول قانون مهاجرت است!

 

* ممنوع ساختن دریافت مهاجران از کمک های دولتی نشانه تنگ نظری و مغایر ارزش های اجتماعی و ملی امریکاست!

* عده ای از مهاجران با توسل به عملیات خرابکارانه بذر خشم و کینه را در دل غربی ها کاشته اند و ارزش های خود را به این جوامع میزبان تحمیل کنند!

 

کابینه دانالد ترامپ بار دیگر گام تازه ای در جهت محدود ساختن مهاجرت های قانونی به امریکا برداشت. از ماه اکتبر امسال (2019)، دستور العمل تازه ای شامل حال متقاضیان گرین کارت صادر شده است که به موجب آن کسانی که از پاره ای از خدمات و کمک های دولتی استفاده کرده اند از دریافت گرین کارت محروم می شوند و بنابراین، امکان حصول تابعیت و شهروندی امریکا را نیز نخواهند داشت. این اقدام جدید، که قطعاً توسط مدافعان حقوق بشر و وکلای در راستای سیاست کنونی کاخ سفید مبنی بر محدود ساختن مهاجرت به امریکا و دگرگون کردن بنیادی اصول قانونی مهاجرت است. پرزیدنت ترامپ قبلاً اعلام کرده بود که مایل است مهاجران جدید، بر اساس امکانات شغلی و مالی و دانستن زبان انگلیسی انتخاب شوند و نه از روی قرابت های خانوادگی.

ممنوع ساختن دریافت گرین کارت برای مهاجرانی که از روی استیصال  و در کوتاه مدت از کمک های دولتی استفاده کردند نشانه تنگ نظری و مغایر ارزشهای اجتماعی و ملی امریکاست. بر طبق این دستور العمل، آن دسته از مسافران و مهاجرانی که حداقل دوازده ماه ظرف سه سال قبل از کمکهای مربوط به مسکن ارزان، کوپن غذایی و بیمه های رایگان دولت فدرال استفاده کرده اند، حق دریافت گرین کارت را از دست می دهند.

دولت کنونی، پیشتر هم از جدا کردن کودکان از والدین شان ومحبوس کردن آنان ابائی نداشته است و در واقع با اقدامات پی گیر، درصدد جلوگیری از گسترش مهاجرت به این کشور بوده است.

 

تأثیر منفی بر مهاجران!

مخالفان تصمیم اخیر ترامپ بر این باورند که این اقدام باعث تنبیه فقرا و مغایر روح قوانین اساسی و مهاجرتی این کشور است.

نخستین بار وقتی که این طرح توسط وزارت امنیت داخلی در اکتبر 2018 عنوان شد، بیش از 266 هزار نظر مخالف و موافق از همه جناح های مردم نسبت به آن ابراز شد. در نتیجه در طرح نهایی که اخیراً به تصویب رسید، تغییراتی داده شد. به عنوان مثال، بانوان در دوران بارداری و نیز دو ماه پس از زایمان از مِشمول آن خارج شدند. هم چنین پاره ای از نیازمندان که بخشی از حق بیمه اشان توسط بخض خصوصی پرداخت می شود و نیز افراد زیر 21 سال و یا کسانی که از فوریت های پزشکی استفاده کرده اند از شمول این طرح معاف هستند هم چنین یارانه های مدارس در مورد تغذیه دانش آموزان و کمک های مالی در مورد وامهای دانشجوئی و یا بحرانهای طبیعی نیز شمول این طرح نمی شوند.

معهذا بر طبق برآورد سازمانهای دولتی همه ساله بیش از 382 هزار نفر در شمول این طرح قرار می گیرند. بسیاری از آگاهان معتقدند که آمار واقعی بسی بیشتر از رقم اعلام شده است.

این تصمیم، حتی با آنکه هنوز به مرحله اجرا درنیامده است، نتایج زیادی به بار آورده است نخستین بار پس از آنکه نیّت دولت به اجرای چنین مقرراتی در تابستان سال قبل اعلام گردید، از تعداد کسانی که داوطلب کمک های دولتی بودند به شدت کاسته شد. این اعلام البته از تعداد متقاضیان مهاجرت نکاست بلکه فقط دریافت کمک از جانب مهاجرانی را که با روادیدهای موقت در امریکا بودند کاهش داد. باید توجه داشت که کمک های اصلی دولت به مهاجران قانونی پس از گذشت پنج سال از اقامتشان قابل حصول است. بنابراین کسانی که با روادیدهای غیرمهاجرتی نظیر دانشجوئی یا ویزای کار در امریکا اقامت دارند و یک سال از پاره ای مزایای دولتی نظیر مسکن ارزان، بهداشت رایگان و یا کوپن های غذا استفاده کرده باشند، با این دستورالعمل، «سربار جامعه» محسوب شده و از تبدیل ویزای خود به روادید دائمی یا گرین کارت محروم می گردند.

طرفداران حقوق مهاجران از همان آغاز روی کارآمدن کابینه دانالد ترامپ گوش بزنگ ایستاده اند و در برابر هر گامی که پرزیدنت برای محدود ساختن مهاجرت به امریکا به عمل آورده است، به مراجع قضائی متوسل شده اند. اشکال کار در آنجاست که غالباً با آنکه دادگاه های بدوی و پژوهشی به نفع اینان و به زیان ترامپ رای می داده اند، دیوان عالی که اکثریت اعضای آن منتخب جمهوریخواهان هستند، تصمیمات ترامپ را تأیید کرده است.

 

البته باید توجه داشت که حتی بدون این طرح جدید هم تقریباً کسانی که به طور غیر قانونی در آمریکا بسر می برند، از دریافت این گونه کمک ها محرومند.

امروزه بحث اساسی بر سر آنست که چه کسانی باید به عنوان مهاجر در امریکا پذیرفته شوند. دهها سال است که تکیه اصلی قانون مهاجرت بر اساس قرابت های خانوادگی بوده است و عمدتاً کسانی می توانستند گرین کارت دریافت کنند که والدین، فرزندان یا همسر تبعه امریکا یا مقیم دائمی این کشور داشته باشند.

امروزه اما دولت ترامپ بر این باور است که تکیه اصلی باید بر پذیرش مهاجرانی باشد که به  زبان انگلیسی صحبت می کنند، مهارت های شغلی و یا سوابق تحصیلی روشنی دارند و حضورشان در امریکا برای اقتصاد این کشور مفید است.

سایرکشورها  نظیر کانادا و استرالیا هم قبلاً چنین نظامی را تجربه کرده اند و نتایج متفاوتی به دست آورده اند، و در هر حال باید اذعان کرد که در طول دهه های اخیر، بسیاری از مهاجران امریکا با آن  که زبان انگلیسی نمی دانستند و مهارت های شغلی یا سوابق تحصیلی درخشانی نداشتند معهذا بسیار به پیشرفت این کشور کمک کرده اند. مقرارت منع صدور گرین کارت برای نیازمندان، دیوار رفیع دیگری است که مهاجرت همه اقوام و اقشار را به امریکا دچار وقفه و سکون خواهد ساخت.

بسیاری از طرفداران حقوق مهاجران بر این باورند که مقررات جدید، بر مبنای نوعی تنگ نظری و خسّت وضع شده است و با روح جامعه امریکا که همواره به دست و دلبازی و گشاده دستی شهره بوده است، تعارض دارد.

در هر حال، حقیقت غیرقابل انکار آنست که بسیاری از مهاجران کشورهای جهان سوم در دهه های اخیر با روحیه ستیزه جوئی و عدم قبول ارزشهای فرهنگی و اجتماعی جوامع غربی، و با توسل به عملیات خرابکارانه و مردم ستیز، بذر خشم و کینه را در دل غربیان کاشته اند و از اینرو، سیاستمداران امروز دنیا، با نوعی قهر و بغض به مسأله مهاجرت و مهاجران می نگرند.

آنان که از جوامع بسیط و عقب مانده به جهان غرب پا گذاشته اند، در بسیاری از موارد سرناسازگاری با ارزش های مدرن را داشته و با سماجت به باورهای سنتی و دیرین خود چسبیده اند. نمونه بارز این گروه ها، مهاجران ترک در کشور آلمان است که هنوز هم پس از گذشت قریب یک سده، آداب و رسوم دیرین خود را حفظ کرده و از آمیختگی با ارزشهای غربی دوری جسته اند. بسیاری از کشورهای اروپا نظیر بلژیک و سوئد و فرانسه نیز در سال های اخیر با حیرت و ناباوری شاهد هجوم اقوامی بوده اند که همچنان با تعصب به سنت های پیشین خود پای بند مانده اند و حتی در محله های خود، سعی داشته اند ارزشهای واپس مانده خود را به جامعه میزبان تحمیل کنند. این موارد و پاره ای برخوردهای ناشی از تفاوت های فرهنگی و ارزشهای دینی و قومی، موجب شده است که غربیان در پذیرش این دسته از مهاجران به تردید بیفتند و بازتاب این امر، برآمدن زمامداران و سیاستمدارانی بوده است که به جناح راست افراطی گرایش داشته و تمام سعی خود را بر بستن درهای بروی مهاجران جهان سوم متمرکز ساخته اند.