دیگر چه باید گفت که قبلاً نگفته باشی؟!

دیگر چه باید نوشت که قبلاً ننوشته باشی؟!

بنویسم ایران ما همان سرزمین مصیبت زده تاریخ است؟!

آنوقت جواب آن بلند بالاها رفتن را در طول قرون را چه باید بدهم؟!

آن فرو افتادن ها و باز برخاستن ها سرافرازنه را چطور بگویم. سرزمین مادری، چون انسانهای کهن، پیر گشته و فرتوت گشته و از نفس افتاده ای که دیگر توان برخاستن و ره های ناهموار پیمودی را ندارد؟!

آنوقت با افسافه جاوید «ققنوس» مرغ مردن و سوختن و دوباره جان گرفتن و پرواز کردن چه کنم؟!

آوائی از دور بسیار دور در ذهنم طنین می اندازد که:

- مرد صبور باش! مرد امید از دست نده! مرد سرزمین تو از این مصیبت ها بس از سر گذرانده است و این بار نیز از این «بازی» سربلند بیرون خواهد آمد.

از خودم می پرسم «بازی»؟! این واژه بازی را در این بحبوحه وانفساء از کجا درآورده ای؟! از گرسنگی بمیرند؟ این بازی است که تکه تکه خاک مادری را به حراج می گذارند؟! ناموس را فروختن و مردم تماشاچی باقی ماندن، نامش «بازی» است؟! حاشا به غیرت تو که اینگونه می پنداری...!

همان ضرب المثل قدیمی ایرانی که می گوید «در ناامیدی، بسی امید است» ناگهان نظر و پیش بینی یک مرد بزرگ تاریخی، یعنی «گورباچف» آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی «یعنی یکی از دو مرد قدرتمند جهان جلوی چشم ظاهر می شود که می گوید:

ظرفیت جمهوری اسلامی تمام شده و این بازی رو به پایان است و فتیله آخوند بازی و انقلاب اسلامی به زودی خاموش می شود!

با حرص و ولع مشغول خواندن نظرات «میخائیل گورباچف» می شوم که شرح می دهد.

بخاطر دارم که قبلاً من و ریگان (رئیس جمهور وقت آمریکا) هر دو و در یک «جنگ زرگری» بودیم که جهان آنرا «جنگ سرد» می نامید. طبیعی بود که ما هر کدام تلاش می کردیم وسعت منافع خود را گسترش دهیم و بنابراین هر وقت منافع هر کدام از دو کشور ایجاب می کرد می کوشیدیم تنور «جنگ سرد» را گرم نگهداریم!

گورباچف اضافه می کند:

- امروز کشور ایران وسیله ای است که تنور جنگ سرد را گرم نگهدارد. این بازی تا وقتی که منافع آمریکا ایجاب کند، ادامه خواهد داشت. هر وقت این تنور سرد می شود حکومت اسلامی شعار «نابودی اسرائیل» را سر می دهد! بزرگترین حامی اسرائیل در ایران «احمدی نژاد» بود که موضوع «هلوکاست» تاریخی را از بیخ و بن منکر شد و همین مسئله موجب گردید که میلیونها دلار کمک های گوناگون از سوی آمریکا وانگلیس و فرانسه و حتی کشورهای عربی مانند اردن به سوی اسرائیل سرازیر شود. به طوری که «نتانیاهو» نخست وزیر اسرائیل در مجلس کشورش گفت:

«هیچکس به اندازه احمدی نژاد به تثبیت اسرائیل کمک نکرد!

از طرفی حکومت اسلامی با تجهیز حزب الله و حمایت از قلسطینی ها و اقدامات دیگر موجب به وجود آمدن «ناتوی» عربی شد. خوب چه کسی باید تجهیزات نظامی و دیگر نیازهای این «تأتو عربی» را تأمین کند؟! معلوم است که آمریکا و روشن است که حکومت اسلامی در طول همه این سال ها در راستای منافع آمریکا گام برداشته است!

گورباچف اضافه میکند:

- اولین اقدام گروگان گیری بود که حکومت اسلامی برای سپاسگزاری از به قدرت رساندن آخوندها به آمریکا تقدیم کرد!

ریگان با شعار آزاد سازی گروگان ها به ریاست جمهوری رسید و حالا نوبت آن بود که 7 تریلیون دلاری که در انبارهای خاورمیانه روی هم انباشته شده بود و از میان برود و برای فروش های جدید جاباز شود. دیدیم که یک جنگ 8 ساله، انبارهای اسلحه خاورمیانه را خالی کرد؟!

گورباچف به مسائل ظریف و دقیق دیگری می پردازد و از طراح کارتل های بزرگ و اتاق های فکر سیاسی حرف می زند و بالاخره نتیجه گیری می کند که:

- ظرفیت حکومت اسلامی برای بحران سازی دیگر به نقطه پایان رسیده است. سیاست های غلط40 سال گذشته دیگر به درد امروز که کارتل ها و اتاق های فکر برنامه هایی برای حالا تا سال 2150(!) در دست اجرا دارند، نمی خورند....

حرف های گورباچف را کنار می گذارم. در واقع هجوم نوشته های گوناگون مانع آن می شود که به نکات وارقامی که او ارائه می دهد توجه کنم یا بهتر بگویم بروم دنبال مدارکی که ببینم چرا او گفته است که عمر حکومت اسلامی به پایان رسیده است، خبرگزاریها خبر می دهند در حکومت اسلامی میزان تولید «خودرو» (اتومبیل و سایر رشته های وابسته) 80 درصد کم شده است و از هم اکنون دولت در تله بزرگ بیکاری 450 هزار کارگری گرفتار آمده که در ماه های آینده بر میزان انبوه بیکاران ایرانی اضافه می شود.

پیش بینی میشد دلار حداکثر به ده هزار تومان برسد، اینک از مرز 12 هزار تومان (دلار هفت تومانی) عبور کرده است. اما حکومت اسلامی در یک اقدام احمقانه (بخوانید دام آشکار) تمام قراردادهای قبلی ایران و شوروی سابق را بر سر دریای خزر، لغو می کند تا جائی که نه فقط از نفت و گاز اعماق دریای خزر صرفنظر می کند، بلکه حتی دسترسی ایران به ماهی خاویار که یکی از صادرات پولساز ایران محسوب می شود، قطع می شود اتحادیه اروپا که ظاهراً تصمیم داشت در برابر تحریم های تازه «ترامپ» ایستادگی کند. آرام آرام به آمریکا نشان می دهد که بالاخره کوتاه خواهد آمد و بازار پرسود آمریکا را قربانی بازار بی آینده متزلزل حکومت اسلامی نخواهد کرد!

با وجود اینکه داروها از اقلامی نیست که شامل تحریم ها شود، دست اندرکاران حکومت اسلامی به وسیله اقوام خود (دختر و پسر...) مشغول ابنار کردن داروها و احتکار داروهای  متعدد هستند به طوری که در بازار بسیاری از داروها یافت نمی شد و یا با قیمت های سرسام آور به فروش می رسد.

بحران مشروعیت حکومت اسلامی تا جائی بالا می گیرد که رهبر حکومت اسلامی برای اولین بار صراحتاً اعتراف می کند «من اشتباه کردم» و در کوتاه کلام مسائل بزرگ و کوچک دیگر. و این تازه زمانی است که هنوز تحریم های کلی آغاز نشده و ماه نوامبر آینده در آمریکا و آبانماه در ایران موج بزرگ و شکننده تحریم ها آغاز خواهد شد. موجی که احتمالاً همان حقایقی که گورباچف گفته است که فتیله عمر حکومت اسلامی را خاموش می کند.

تنها آرزو وامیدی که من و هزاران هزار ایرانی دیگر دارند که این پایان، با جنگ و خونریزی داخلی و یا احتمالاً جنگ منطقه ای همراه نباشد و ملت ایران بعد از چهل سال مصیبت های سیاه، بجای جشن و شادی سقوط حکومت اسلامی با مصیبت های تازه روبرو نگردد.