با توجه شرایط موجود اخذ گرین کارت، از طریق سرمایه گزاری با 500 هزار دلار و خرید سهام شرکت های تصویب شده دولت می توان آن را به دست آورد!

با تصمیم سرمایه گزاری برای اخذ ویزا میلیارد ها دلار به دولت امریکا سرازیر شده است!

 

* امریکا به مرور امتیاز مهاجر پذیری خود را از دست می دهد!

* نوبت دریافت گرین کارت در بعضی موارد به بیش از پانزده سال رسیده است!

* برای ایرانی ها در حال حاضر به دستور دولت ویزایی صادر نمی شود!

* سوء استفاده و رسوایی اخذ ویزاهای سرمایه گزاری بالا گرفته است!

گرفتن «کارت سبز» یا «گرین کارت» که به دارنده آن پروانه اقامت دائم و کار در امریکا میدهد و در نهایت نیز کسب تابعیت منجرمی شود، روز بروز با موانع بیشتری مواجه شده است. «جواز اقامت دائم» از طریق شغلی، فامیلی و مهارتهای علمی و هنری به نحو فزاینده ای دشوار و محدود شده است.

امروزه حتی گفتگو بر آنست که فرزندان تبعه امریکا نیز نتوانند برای پدر و مادر خود تقاضای گرین کارت کنند.

حذف مواردی از قبیل تقاضا، برای خواهر و برادر هم دیربازی است که محل بحث قرار گرفته است. پرزیدنت ترامپ رئیس جمهوری امریکا بارها گفته است که: «سیاست مهاجرتی این کشور باید بر اساس دانش و تخصص و تجربه قرار گیرد و مهاجرت های زنجیره ای قطعاً متوقف یا دستکم محدود خواهد شد».

هم اکنون نیز که مجاری یاد شده همچنان وجود دارد، نوبت های دریافت گرین کارت در بعضی موارد به پانزده سال یا بیشتر رسیده است.

در مورد ایرانیها اما، نظیر اتباع چند کشور دیگر، در حال حاضر ویزائی صادر نمی شود، اعم از آنکه رویداد موقت یا دائمی (گرین کارت) باشد. این ممنوعیت ناشی از سومین دستور العمل اجرائی دانالد ترامپ است که موقتاً از طرف دیوانعالی امریکا قابل اجرا و معتبر شناخته شده است. بنابراین متقاضیان ایرانی ویزا و گرین کارت ناچارند پرونده علیحده ای به ماموران کنسولی امریکا تسلیم کنند که طی آن، دلائل معافیت خود از این دستورالعمل را به اثبات برسانند.

با توجه به شرایط فوق، به نظر می رسد که در حال حاضر کوتاهترین و مطمئن ترین شیوه اخذ گرین کارت، «سرمایه گزاری» است. این طریقه که به EB5 موسوم است، به متقاضی ویزا اجازه می دهد معادل پانصدهزار دلار سهام شرکتهای تصویب شده توسط دولت فدرال را خریداری کند و پس از حدود دو سال کارت سبز خود را دریافت دارد. این شرکتها باید قبلاً توسط مقامات دولت فدرال بررسی و تصویب شده باشند زیرا باید سرمایه های خارجی را جلب کنند و در راه عمران و آبادی مناطق فقیر به مصرف رسانند. چنانچه متقاضی ویزا بخواهد مدیریت سرمایه خود را شخصاً در اختیار داشته باشد، این مبلغ به یک میلیون دلار افزایش می یابد. در این صورت متقاضی باید حداقل ده امریکایی را استخدام کند مگر در نواحی عقب افتاده که می توان معافیت هایی از شروط مقرر دریافت کرد. ناگفته نماند که از دیرباز، سخن بر سر افزایش حداقل سرمایه گزاری جریان دارد و گفته می شود این مبالغ به زودی به 925 هزار و یک میلیون و دویست و پنجاه هزار دلار به ترتیب، افزایش خواهد یافت.

با توجه به شرایط موجود، در حال حاضر سرمایه گزاری بهترین، مطمئن ترین و سریع ترین شیوه دریافت گرین کارت است. هر چند تا زمانی که دستورالعمل اجرائی رئیس جمهور به قوت خود باقیست، ایرانیان همچنان باید درخواست معافیت از مقررات منع ورود را به جریان اندازند.

برای دریافت گرین کارت از طریق سرمایه گزاری، متقاضی باید فرم I- 526 را همراه سایر مدارک و فرمهای لازم تکمیل و تسلیم اداره مهاجرت کند.

در صورت تصویب این تقاضا، اداره مهاجرت پرونده را به وزارت خارجه جهت مصاحبه در کنسولگری می فرستد. مصاحبه نهائی در محل کنسولگری امریکا به عمل خواهد آمد و پس از ان، شخص با داشتن کارت سبز به امریکا وارد می شود. این کارت سبز به مدت دو سال اعتبار دارد و پس از آن، شخص باید تقاضای رفع شرط دوساله و نهائی شدن کارت را تسلیم نماید. پس از آن، سرمایه نخستین شخص به او باز می گردد و سهامش در بازار سهام بفروش می رسد تا مبلغ اولیه مسترد شود.

از سوی دیگر باید دانست که سالانه فقط ده هزار گرین کارت از این طریق صادر می شود.

در سالهای اخیر، تعداد متقاضیان همواره بیش از این تعداد بوده است و از اینرو، نوبت رسیدگی ها به سال دوم رسیده است. در سال گذشته، تعداد 165/12 تقاضای گرین کارت از طریق سرمایه گزاری به اداره مهاجرت رسیده است که از آن میان، 321/11 درخواست تصویب شده است. همچنین، در هر سال بیش از هفت درصد متقاضیان نمی توانند از یک کشور واحد باشند. در میان خواهندگان این گرین کارت، چینی ها بالاترین تعداد را دارند و پس از آن، ویتنامی ها و هندی ها قرار دارند.

علیرغم آن که این نوع گرین کارت فقط برای ثروتمندان قابل دسترسی است، با توجه به محدودیت هائی که ترامپ برای امر مهاجرت پیشنهاد کرده، به نظر می رسد این راه حل، روز بروز خواستاران بیشتری پیدا کند زیرا متقاضیان زندگی در کعبه آمال دنیا تقریباً بهتر از این چاره ای ندارند و بناگزیر سعی می کنند بهر طریق ممکن، دستمایه لازم را برای این کار فراهم آورند.

از جانب دیگر، چون ویزاهای شغلی نظیر H1 محدودیت عددی و زمانی دارد، بسیاری از متقاضیان عطای آن را به لقایش می بخشند و به گرین کارت از طریق سرمایه گزاری دل می بندند. شاید بهمین دلیل است که تعداد هواخواهان این شیوه در سالهای اخیر دوبرابر شده است.

نگارنده سالها پیش هشدار داده بود که امریکا به تدریج امتیاز مهاجرپذیری خود را از دست میدهد. با مشکل تر شدن قوانین مهاجرت و بسته شدن دروازه های این کشور بروی خارجیان، متقاضیان ناچارند به هر وسیله ممکن تشبث کند تا به مراد دل خویش برسند.

مطالعات نشان می دهد که کانال EB5 که از سال 1990 ایجاد شده است، یازده میلیارد و دویست میلیون دلار فقط بین سالهای 2014 و 2015 سرمایه خارجی به امریکا روانه و بیش از دویست هزار شغل جدید ایجاد کرده است. افزونتر بموجب این برنامه، سی و سه میلیارد دلار به تولیدات داخلی اضافه و بیش از چهار میلیارد دلار مالیات به خزانه دولت سرازیر شده است.

سوگمندانه پاره ای از سودجویان همواره سعی کرده اند از این مقررات سوء استفاده کنند.

به عنوان مثال در ماه دسامبر 2016، کمسیون مبادلات سهام امریکا (SEC) دعوائی در دادگاه علیه یک وکیل مهاجرت در شهر نیویورک بیچ کالیفرنیا اقامه و ادعا کرد که وی حدود ده میلیون دلار از 131 سرمایه دار متقاضی ویزا، دریافت کرده و به جیب خود ریخته است.

هم چنین، در ماه جون 2016، این نهاد قانونی یک زوج مقیم اورنج کانتی را به اتهام سوءاستفاده چند میلیون دلاری در پروژه احداث یک مرکز درمانی مورد پیگرد قانونی قرار دارد. در سال 2015، یک پزشک مقیم شهر ردلند به اختلاس نیمی از 20 میلون دلاری که از سرمایه داران چینی برای اخذ گرین کارت دریافت کرده بود، تحت تعقیب قرار گرفت.

متأسفانه در میان کسانی که به اتهام سوء استفاده های مالی از طریق فریب متقاضیان ویزا مورد تعقیب قرار گرفته اند. اسامی چند ایرانی هم دیده می شود. از اینرو، نگارنده بار دیگر به هموطنانی که مایلند از طریق سرمایه گزاری کارت سبز دریافت کنند یادآور می شود که قبلاً در مورد سوابق کسانی که در این مورد مددرسان آنها هستند مطالعه و تحقیقات لازم را به عمل آورند زیرا در این آشفته بازار، گاه دوغ و دوشاب چنان درهم می آمیزد که تشخیصشان به آسانی میسر نیست!