با این که ماهها از تحریم های سخت کالاهای مورد نیاز مردم و به ویژه از تحریم خرید نفت (درآمد حیاتی ایران) می گذرد ولی آخوندهای پررو و گستاخ، به ویژه بالانشین های رژیم و نوچه های آنها، هنوز از رو نرفته اند.

از آن میان «دنباله امامت» و جانشین خدا در روی زمین!! آخوند خامنه ای تا چند روز پیش ، با وقاحت شگفتی آور خود، پیوسته می گفت: ما از همیشه نیرومندتر، مرفه تر! و استوارتریم. و اگر غرب به ما بتازد، مصیبتی بزرگ برای خود فراهم می آورد!!

اما از لابلای سخنان برخی از سردم داران رژیم در چند روز گذشته به خوبی پیداست که کارد به استخوان مردم رسیده و باعث هراس و دلهره ی آخوندها شده است و برپایه ی زبانزد معروف: «آش، چنان شور شده، که خان هم فهمیده است»!

ولی آخوند، آخوند است و گستاخ و وقیح و تن پرور.

درست است که جسته گریخته سخن از تأثیر بی چون و چرای تحریم ها و سقوط بنیه ی اقتصادی رژیم از سوی آخوندها و کارگزاران آنها به گوش می رسد. اما آنها در محتوای سخن ها، مردم را نیز موظف به کمک و یاوری و صرفه جویی می کنند. زیرا ملاهای مفت خور که خود اهل سخت گرفتن به خویش و شکم خود نیستند تنها به مردم پیشنهاد «صبر و حوصله» و خوردن اشکنه و پیاز داغ و رژیم گرسنگی می دهند.

در حالیکه روزنامه های کشورمان، پیوسته خبر از گستردن سفره های گسترده و رنگین افطارهای مملو از همه گونه خوراکی و نوشیدنی و سالاد و پیش خوراک و خورش های رنگارنگ و میوه های گران در دستگاه های حکومتی می دهند.

مدعیان «حکومت عدل علی!» به خوبی از وضع ناهنجار مردم آگاهند و می دانند که هرچند روز، یک نوع خوراکی ، از سفره های ملت بینوای ایران، حذف می شود.

یک روز نان گران می شود، تا بدانپایه که مردم خریدن و مصرف ان را در 24 ساعت به نصف می رسانند. روز دیگر مرغ نایاب می شود، و بهای آن از 8000 تومان در کیلو بالا می رود. روز بعد، پیاز هم جزو کالاهای تشریفاتی می شود، و روز دیگر «شیر»، از فهرست خریدها حذف می شود و ... و ... و ... همینطور روز بروز وضع معیشت مردم دشوارتر می شود و خواهد شد، و هر روز یک نوع از خوراک های اصلی «از سبد سفره ملت ایران» حذف می گردد.

اما گستردن سفره های افطاری حکومتی برای آخوندهای شکمباره و سردمداران رژیم ، پیوسته دنبال می شود و خشم و نفرت مردم را نسبت به گردانندگان رژیم، بیشتر می کنند.

آن آخوند بی شرم و نالایقی که نام خود را «رهبر جمهوری من درآوردی اسلامی» گذارده است پس از مدت ها مقاومت و گستاخی، و نپذیرفتن اثرات منفی تحریم ها، حالا از طرح «اقتصاد مقاومتی!» سخن می گوید.

اگر این تحریم ها اثری در زندگی مردم و تورم و گرانی کالاها ندارد پس «طرح اقتصاد مقاومتی» چه معنا دارد؟

آیا شرم نمی کند که تا دیروز می گفت: ما نیرومندیم! ما امروز از سی و سه سال پیش، بسیار مرفه تر و پرقدرتیم؟!! اگر به ما حمله شود، چنین می کنیم و چنان می کنیم ؟!

در این زمینه بد نیست به سخنان «مصطفا پورمحمدی» رییس سازمان بازرسی کل کشور (یعنی کسی که باید نقاط «درد اقتصاد بیمار کشور» را پیدا کند و در رفع آن بکوشد) نگاهی بیندازیم.

او می گوید: تحریم ها علیه ایران، «جهانی و مستبدانه» شده است و مردم باید صرفه جویی کنند!! (نیک بنگرید. «مردم» باید صرفه جویی کنند! نه دولتیان . زیرا دولتیان که اکثرشان آخوند هستند، در حیف و میل بیت المال همین مردم بینوا، آزادند!)

باری، رییس سازمان بازرسی کل کشور، در جمع نمازگزاران! مسجد الرضا گفت: «تحریم ، یک پروژه جهانی، و یک توافق حساب شده ی بسیار مستبدانه علیه ما است، و برخی از مسئولان باید از «ولخرجی! و بی تدبیری ها، دست بردارند».

او افزود : الآن یک جنگ اقتصادی علیه ما، شکل گرفته که بسیار جدی است و مردم باید در فکر باشند و ببینند چه کمکی!! می توانند انجام دهند.

جالب است که این آقا فقط و فقط وظیفه را به گردن مردم می اندازد و نمی داند و نمی خواهد بداند که وظیفه اصلی که حفظ رفاه و امنیت مردم در برابر این وضعی که نابخردی رژیم پدید آورده است، به گردن رژیم و کارگزاران حکومت است.

مردم بایستی در برابر این جنگ اقتصادی در برابر احمق هایی که نابخردانه و نابجا، سکان رهبری کشورشان را به دست گرفته اند، بایستند و آنها را مورد بازخواست قرار دهند.

در حالیکه می بینیم ، بیکارگانی که عامل اصلی این بدبختی ها  و دشواری ها هستند. دست پیش را گرفته اند تا پس نیفتند و مردم را موظف به «مقاومت و پایداری و گرسنگی کشیدن و دَم برنیاوردن» می کنند.

کسی که خود را رییس سازمان بازرسی کشور می داند، باید به خوبی آگاه باشد که وظیفه سازمان زیر سرپرستی او، کنترل دقیق و موشکافانه دولت و دولتیان است. او برای نصیحت کردن و پیشنهاد دادن به مردم، بر کرسی ریاست «سازمان بازرسی کل کشور» ننشسته بلکه برای شناخت و کشف مواردی آنجا نشسته است تا جلوی دزدی ها و ولخرجی ها و ندانم کاری ها را بگیرد. نه اینکه در لفافه سخن بگوید.

جلوی سُفره های رنگین افسانه ای افطاری را بگیرد و کسانی را که چنین ولخرجی ها را در زمانی که مردم نان درست و حسابی برای خوردن ندارند و فرزندان بی گناه ایرانی، در بسیاری از بامدادها ناشتایی نخورده به سر کلاس ها می روند، انجام می دهند، با ذکر نام معرفی کند و به ایشان اخطار بدهد!

خوب است مسئولان حکومتی اندکی به این خبر توجه کنند تا و اگر ریگی به کفش شان نیست، عرق شرم بر پیشانی شان بنشیند!

خبرگزاری و سایت مشرق: همزمان با فرارسیدن ماه مبارک رمضان، بازار افطاری ها داغ شده است و هرشب (هر شب!) در یکی از هتل های مجلل تهران، افطاری ها، با هزینه های میلیونی، در حال انجام شدن است. نمونه این هزینه ها را این شب ها می توان در میهمانی های افطار نهادهای دولتی دید.

میهمانی هایی که به بهانه ماه رمضان برپا می شود، و در آن به فراخور نهاد و سازمان دعوت کننده، تعداد میهمانان از 20 تا 500 نفر متفاوت است.

این میهمانی ها که با اسراف های سرسام آور برگذار می شود. اغلب در هتل های اشرافی تهران برپا می گردد و هر شب می توان با عبور از کنار هر کدام از آنها شمار درخور توجهی از خودروهای پلاک قرمز دولتی و خودروهای چندصدمیلیونی مدیران برخی از شرکت ها را هم مشاهده کرد.

جناب! پور محمدی، که به عنوان رییس بازرسی کل کشور، در برابر مردم گرسنه و تهیدست، مسئول است. باید بیدرنگ نه فقط دزدها، بیکاره ها بلکه ولخرج ها، و حیف و میل کنندگان اموال مردم را نه تنها معرفی، بلکه در برابر دادگاه ملی (نه دادگاه!های انقلابی) قرار دهد.

کُلی گویی بس است. مردم از بس کلی گویی شنیده اند، دچار حالت تهوع شده اند.