ربودن و قتل سه جوان محصل اسرائیلی، موجب شعله ور شدن چندین و چندباره جنگ و خونریزی محلی میان بخشی از فلسطینی های مسلح سنگر گرفته در شهر غزه و نیروهای اسرائیلی شده است که چنین وضعی متاسفانه در تاریخ 80 سال گذشته بارها و بارها تکرار شده است و معمولا نیز هربار موجب موج همدردی مردم جهان با «حقانیت فلسطینی ها» و محبوبیت «یاسر عرفات» و سیل کمک های ده ها میلیون دلاری به اسم فلسطین در حساب بانکی عرفات واریز می شد و اما بعد مدتی این جریان خاموش می ماند و معمولا به جدل های لفظی می کشید و فوقش به «مبارزهای سنگپرانی و گاز اشک آوری»! که در نهایت نفعی نصیب فلسطینی ها و قدمی در راه حل و فصل اختلافات آنان با اسرائیل نبود جز اینکه زنده یاد انورالسادات در این میان «بل» گرفت و صحرای سینایش را پس گرفت و با اسرائیل قرارداد صلح بست و چه باک که جانش را هم نثار کرد ولی متأسفانه فلسطین مثل استخوان لای زخم اغتشاش های این منطقه باقی ماند. بدون این که فلسطینی ها از این همه حادثه آفرینی و همدردی مردم جهان، سودی - به غیر از کمک ده ها میلیون دلاری امیرها و پادشاهان عرب - بدون این که به این ماجرای تعصب قومی و مذهبی برای همیشه خاتمه دهند.
چندی است که با انقلاب اسلامی و حکومت اسلامی نیز، رژیم تهران هم یک پا مدعی شده به غیر از هارت و پورت ها و نطق و پطق از هیچ کمک مادی و تسلیحاتی (تا آنجا که بتواند و موقعیت سیاسی و جغرافیایی و مصالح جهانی اجازه دهد) خودداری نمی کند حتی اگر بتواند با یک مشت جهادی به آنجا لشکرکشی کند. تا این که در کنار سازمان قدیمی فلسطینی، به طور اختصاصی هم «جهاد اسلامی را به وجود آورده که وظیفه اش در کوک کردن «حماس» است که مبادا در شعار تند و اسلحه کشی از این سازمان ساخته و پرداخته رژیم جمهوری اسلامی عقب بماند و همین مساله موجب «سلب هوشمندی و تدبیر» رهبران سازمان های واقعی فلسطینی را فراهم آورده و موجب رقابت «حماس» با «جهاد اسلامی» شده که مبادا پس بیفتد ولو شده با کشته شدن زن و بچه مردم مظلوم و بی پناه فلسطینی که اگر اسرائیل هم پیشاپیش به فکر طرح و تولید سیستمی مثل «گنبد آهنین» نبود – که موشک های شلیک شده از غزه را در هوا شکار می کند – لابد در اسرائیل نیز با پرتاب بیش از 700 موشک وضعی مشابه امروز غزه و ساکنان آن را داشت.
در همین حال اسرائیل علاوه بر اینکه سیستمی برای مقابله با موشک های کوتاه برد طراحی و تولید کرده در صدد تکمیل و تولید سیستم «پیکان» برای مقابله و شکار کردن موشک های دوربردی است که جمهوری اسلامی در اختیار دارد و همچنین سیستم «عصای سحرآمیز» برای مهار کردن موشک های میان بردی که به سوی اسرائیل پرتاب خواهد شد. با این حال شلیک این همه موشک کوتاه برد نیز خالی از ضایعه و ویرانی برای اسرائیل و مردم آن نبوده است.
واقعیت اینست که ماندن و بقای کشور اسرائیل در این منطقه «حتمی» است. مانند همه کشورهای عربی و ترکیه که بعد از فروپاشی امپراتوری عثمانی در منطقه به وجود آمد و حتی کشور سوریه با وجود چند میلیون مخالف بشار اسد و با کشتن بیش از 7 هزار نفر از آنان و فراری دادن بیش از چند میلیون سوری ولی با یک انتخابات ظاهری سراپا مانده است.
از سوی دیگر می بینیم دولت اسرائیل هم با کشف و خلق سیستم های دفاعی هرچه مجهزتر، سودای «محو اسرائیل» را محال کرده است. از طرفی «داندان طمع اتمی» تهران را هم کشیده اند که دلخوش به این گونه خیالات واهی نباشد. بدین ترتیب ساکنان مسلمان و یهود منطقه در آن قطعه خاک، چاره ای جز یک صلح با انصفا و یک آشتی شرافتمندانه، ندارند. آن هم با رعایت حقوق انسانی تمام ساکنان این منطقه.