عظمتی داشت رژه ارتش سرخ در میدان مسکو و آن ایوان بلند کاخ کرملین گوش تا گوش، اعضای «پولیت بورو» اتحاد جماهیر شوروی و در میان آن ها چهره برجسته «ژوزف استالین رهبر خلق های جهان» ارابه موشک های غول پیکر از مقابلش می گذشتند و تجهیزات مهیب جنگی و فضایی و به دنبال آن نیروهای گزیده نظامی در ابعاد وسیع در سالگرد وقوع انقلاب بلشویکی در روسیه و در غوغای جنگ سرد، شکوهی داشت!

 این رژه  ارتش سرخ هر سال در میدان کرملین مسکو گسترده تر می شد و نشان این  که حکومت کمونیستی روز به روز پرقدرت تر می گردد و قوت و قدرت افسانه ای تری پیدا می کند! و انباری از بمب اتمی در اوکراین و چند جمهوری دیگر شوروی (که ماکت آن حمل می گردید) خود این نیروی افسانه ای را غیرقابل تصورتر می ساخت.

این چنین نمایشی از قدرت، گویای حکومتی می توانست باشد پولادین و آهنین که هیچگونه گزندی از باد و باران های تسلیحاتی دشمنان دژ مارکسیسم/لنینیسم تهدیدش نمی کند و زیربنایی ایدئولوژیک پشتوانه حکومت «اتحادجماهیر شوروی سوسیالیستی» بود.

باور کردنی نبود که روزی، جهان شاهد فروپاشی چنین «دژعظیمی» از فولاد و آهن و تکنولوژی باشد با آن همه آرمان هایی که سران آن در سر می پختند ولی از زندگی مردم، رفاه عمومی و اقتصاد مملکتی غافل ماندند و در ورطه سقوط غلتیدند با همه این که روسیه شوروی منافع ملی سرزمین های دیگر را هم ـ که ضمیمه خود کرده بود ـ می چاپید و صرف این «عظمت سازی» پوشالی می کرد با مظهری که برای آن از «دیوار برلین» ساخته بود که آوارآن همه خاک و خاشاک بر تمام مارکسیسم، لنینیسم، استالینیسم، فرو ریخت.

رژیم روسیه شوروی با همه جاذبه های سیاسی و مرامی اش بر اثر ضربات مهلک اقتصادی، شیوع بیماری مزمن گرسنگی و طاعون فقر عمومی از پای درآمد و حکومت کمونیستی که بر طبل نابودی تمام حکومت های دنیا می کوبید، با همه زرق و برق نظامی و ایدئولوژیک اش سقوط کرد. اکنون رژیم جمهوری اسلامی ایران در «مینیاتور»ی از چنان عظمتی و شبیه آن چنان آزمایش تاریخی، در آستانه فروپاشی حکومتی قرار دارد، به خصوص این که حکومت اسلامی نه به آرمان های مذهبی خود ـ در تقویت دین و ایمان مردم پای بند و موفق بوده ـ و نه توانسته به وعده های دروغین که رهبر راحل و رهبر حالیه آن به مردم داده بودند، جامه عمل بپوشاند مگر این که «شهدای» چنین رژیمی با کلیدی به گردن در بهشت، به آن وعده ها دست یابند!

در سال های اخیر بخشی از وعده های سرخرمن آیت الله سید علی خامنه ای از سوی رییس جمهوری انتصابی اش عنوان شده است که بر مبنای درآمد نفتی ایران در سال های اخیر چند برابر گردیده و رقمی حیرت انگیز یافه است ولی در سال گذشته مانند همه سال های بعد از انقلاب اسلامی، درآمد سرشار نفت صرف رفاه زندگی ـ توسعه صنعت و کشاورزی مملکت نشد بلکه این وعده ها به فقر عمومی دامن زد. موجب تعطیل کارخانه ها و کمبود تولیدات کشاورزی گردید که تبعات آن، فساد و اعتیاد در جامعه بود و بالا رفتن میزان اختلاس، دزدی از بودجه و بانک های مملکتی و ریخت و پاش های غیرضروری که مسئولین مملکتی و افراد متنفذ حکومتی از این فرصت به درآمدهای ناشایست و هنگفتی دست یافتند و ریال ایران به صورت بی ارزش ترین پول جهان و در مثل به مانند برگ چغندر، درآمد، آن چه را که حکومت اسلامی در ایران رونق بخشیده است واحد پول های بیگانه است که اکنون «دلار»، به صورت واحد پول رسمی حکومت اسلامی درآمده است.

تصمیم گیری های اقتصادی مانند شوراها و مشورت های پزشکی برای تشخیص یک بیماری مهلک و نجات جان یک بیمار است ولی در حکومت اسلامی ایران این تصمیم گیری ها از سطح افراد خبره و متخصص به سطح افراد بیکاره و ندانم کار، و غیرمسئول کشیده شده و در هفته های اخیر به رأی و نظر و رجز خوانی های فرماندهان سپاه و نیروی انتظامی و فوقش مسئولین اطلاعاتی و امنیتی رسیده است و از جمله فرماندهان سپاه پاسداران ـ که تا پریروز و دیروز تصمیم بزرگشان برای برقراری عفاف و حجاب ـ زنان و دختران را شلاق می زدند و دستور می دادند که پاسداران مخفیانه تیغ لای دستمال کاغذی پنهان کنند که گلگونی صورت زنان و دختران، روژ لب و سایه زیر چشمان آنها را پاک کنند! مانند همه آن چه که اکنون برای رفع مشکلات اقتصادی، ریزش مالی و فروپاشی ارگان حکومتی توصیه می شود.

مردم شوروی سابق تا فروپاشی حکومت ایدئولوژیکی و مذهب سیاسی مارکس و لنین و استالین ضایعات و لطمات فراوانی را با بیش از ده ها میلیون تلفات متحمل شدند چنانچه حکومت ایدئولوژیکی خمینی / خامنه ای هم در بیش از 30 سال ضایعات عظیمی را به مردم کشورمان تحمیل کرده است.

تردید نکنید فروپاشی حکومت اسلامی که از درون پوسیده است، دیر و زود به وقوع می پیوندد سوخت و سوزی در آن نیست که نه حکومتشان قرص و محکم تر و منظم تر از حکومت کمونیستی شوروی است و نه رهبر و مدیران آن با شعورتر و آگاه تر از آنند که حتی کمی هم از دانش امروز برخوردارنیستند. «برنا»