سازنده ی فیلم چهارده دقیقه ای محمد (ص) یک احمق بیش نیست. بازی گران، فیلم بردار و همه ی دست اندرکاران این فیلم، مشتی احمق اند. به مجرد دیدن این سرتاپا یاوه، اطمینان یافتم که توطئه ای بزرگ، در پس پرده ی این فیلم بز خو کرده است تا بلکه از این راه دنیا را به خون و آتش بکشد.
سخن اول من این است که مردی در یک هزار و چهارصد سال پیش توانسته است کاری کند که میلیاردها انسان، در طول چهارده قرن، بی چون و چرا، از او پیروی کنند. اگر سازندگان ابله این فیلم بخواهند به اهمیت این نکته پی ببرند باید از آنها بخواهیم که فقط دو روز و فقط دو نفر را، این چنین بی چون و چرا پیرو و مقلد خود نگه دارند که هرگز نخواهند توانست.
سخن دوم این است که بسیار بی خردی و حماقت لازم است که کسی، بدون شناخت از جوامع بشری و بدون هیچ گونه شناختی از تاریخ بشر و سرگذشت بشر، به خود جرأت دهد، به باورهای یک و نیم میلیارد انسان، اهانت کند. اهانت و بی حرمتی به باورها و تفکر یک و نیم میلیارد نفر از ساکنین زمین، نه تنها زاییده ی بی خردی مشتی ابله می تواند باشد، بلکه یقین است که ماجراجویی و فتنه انگیزی کسانی که از شعله ور کردن جهان منافعی را متصور هستند، پشت این فیلم، ایستاده است.
در خبرهای مربوط به این فیلم خوانده می شود که یکصد نفر یهودی پنج میلیون دلار پول روی هم گذاشته اند تا بودجه ی ساخت این فیلم فراهم شود!؟
که اگر این خبر درست باشد، انگشت اتهام بلافاصله به سوی آقای ناتانیاهو، نشانه خواهد رفت که چاره ی ماندگاریش را در قدرت، حمله ی به ایران می داند و در عین حال به خوبی می داند که به تنهایی کاری از او ساخته نیست و به هزار در می زند تا پای متحدش آمریکا را به میدان بکشد.
در حالی که در داخل اسراییل نه در میان مردم و نه در میان سایر دولت مردان، کسی نمی خواهد تسلیم شرایط جنگی شود و اکثریت مردم اسراییل و هم چنین اکثریت پارلمان و هیأت دولت، با آتش بازی ایشان، موافقتی ندارند. به همین دلیل ایشان به دنبال ساخت و پرداخت زمینه های مساعد برای شروع جنگ است. به استناد گروه تندوران در اسراییل ، اکثریت مردم ، نه تنها با ایران و ایرانی سرجنگ ندارند بلکه ایران را سرزمین مقدس پدری می شناسند و خاک اسراییل را سرزمین مقدس مادری خود می شمارند.
از طرفی این فیلم در هر حال شرارتی بود از نوع صدها شرارت که مغرب زمینی ها نسبت به جهان در حال توسعه انجام داده اند. اگر امروز مردم مسلمان جهان، بمب و تفنگ به دست گرفته اند، حاصل زورگویی ها و در حقیقت شرارت های جهان غرب در دویست، سیصد سال گذشته است. تمامی تندروی های مسلمین در مقابل غرب، پاسخ زورگویی ها و چپاول ها و قتل عام های جهان غرب در کشورهای اسلامی است.
ما امروز در جهان با مردم خشمگین بمب به دستی مواجه هستیم که از گفت ـ و ـ گوی انسان وار با مغرب زمین و کشورهای سرمایه داری ناامید شده اند. که اگر اعمال همین آمریکا در شصت هفتاد سال پیش نبود، امروز گروه های تروریست اسلامی به این مشکل وجود نمی داشت.
کودتاای آمریکایی ها در اندونزی بیش از چهارصدهزار کشته به جا گذاشت. هزاران و میلیون ها انسان دیگر در انواع کودتاهای آمریکایی در آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی یا جان و هستی خود را از دست دادند و یا آزادی و تاریخ خود را.
چه کسی می تواند پاسخ گوی حمله ی بی دلیل ارتش آمریکا به عراق شود. که علاوه بر پانصدهزار انسان، تمامی زیرساخت های این کشور نابود شد. من تردید ندارم که به وجود آمدن هسته های تروریست اسلامی، پاسخ یا عکس العمل طبیعی ستم دیدگانی است که نتوانستند با دیالوگ و با مسالمت به زورگویی ها، چپاول های منابع ملی و یک سونگری های کشورهای ثروتمند و قوی پنجه فائق شوند.
ما ایرانی ها می گوییم: «هرکه نان از عمل خویش خورد» به باور من کشورهای استعماری دیروز، امروزه روز، نان اعمال گذشته ی خود را می خورند.
علیرغم انتقاداتی که این قلم گه گاه به رفتارهای مبلغین دینی اسلام دارد و دوای درد کشورهای اسلامی را جدایی دین از حکومت می داند، باید یک نکته را به جهان مسیحیت، گوشزد کند که اگر شما در قرن هفدهم میلادی به نوزایی تمدن خود رسیدید. ما مسلمانان، در قرن دهم میلادی، رنسانس خود را آغاز کردیم و درست در قرونی که شما در جهل و سیاهی دست و پا می زدید، ما عصر زرین تمدن بشری را می گذراندیم. و انبوه دانشمندان، نویسندگان و مورخین خردگرای ما، قرن ها شما را از جهت دانش های بشری تغذیه کردند.
تفاوت ما و شما و عقب ماندن ما از شما در حقیقت از زمان تفنگ سازی شما آغاز شد به همین جهت شما جهان مسیحیت هرگز، هرگز برای گفت ـ و ـ گوی بین تمدن ها، زبانی جز باروت نداشته اید. از همین روست که از قدرت گرفتن جهان اسلام وحشت دارید.
