رییس کل دادگستری استان لرستان که لابد یک مقام موثق رژیم است گفته است: سالیانه 800 هزار نفر وارد زندان های کشور می شوند ...

به این ترتیب باید سیاست حکومت اسلامی به صدر اسلام برگردد ـ که رقم گردن زدن ها هر بار 700 نفر بود ـ تا تعادلی در ورود و خروج زندانی ها برقرار شود!؟

البته رییس کل دادگستری استان لرستان در واقع «قوه قضاییه» حکومت را هم لق و لوق کرده ـ همان جرم «تشویش اذهان عمومی» که برای عده ای از متهمان در دادگاه «صلواتی»ها و «مقایسه»ها می تراشند ـ و گفته است: «زندان راه حل مشکل نیست و هیچ وقت هم نتوانسته ایم با زندان، جرم را مهار کنیم زیرا اگر این امر نتیجه بخش بود، تا کنون آمار زندانیان مواد مخدر کاهش می یافت ...

بدین ترتیب تمام هارت و پورت مبارزه با مواد مخدر یعنی کشک! یعنی خوراک برای رادیوها و رسانه های ضد انقلاب و بیگانه! ملاحظه می فرمایید که ما هم داریم از همین خوراک تناول می کنیم!؟

اما قسمت چرب و چیلی این خوراک دست پخت جعفر بدری رییس دادگستری استان لرستان، آن قسمت خوشمزه اش هست که به کلی اساس زندان های الهی، اسلامی و عبادی و امام زمانی را به هم می زند و حکم تیر! دارد، ایشان می گوید: «متأسفانه یکی از مشکلات و دغدغه های جامعه ما این است که می خواهیم جرم را با زندانی کردن مهار کنیم در صورتی که ورود افراد به زندان خود منجر به تولید جرم می شود».

خوب مگر توهین به مقدسات و مقام «رهبر معظم» شاخ و دم دارد. از طرفی این خود به نوعی فاش کردن اسرار حکومت پاک و مطهر و مقدس علی آقایی هم هست که «تولید جرم» در زندان شامل تمام عملیات: لواط، زنا و تجاوز می شود که یا توسط زندانبانان با زندانیان مقبول و خوش منظر انجام می گیرد. یا این که زندانبانان «جنس زندانی» خود را برای یک شب یا چند ساعت به حریفان اهل حال «کرایه» می دهند!؟
در همین حال داروهای زندانی را به بازار دوا و شربت و کپسول و آمپول خیابان ناصر خسرو عرضه می کنند و خیرش را می بینند یا از جیره زندانیان برای شکم خودشان کش می روند و هم این که برای رفع خماری زندانیان، میان آنان در مقابل وجه ناقابلی (که متأسفانه جلوی اعداد آن بیخودی هی صفر گذاشته اند)! مواد مخدر توزیع می کنند!

با چنین وضعی حرف ندارد که حکومت اسلامی باید به صدر اسلام برگردد آن هم با گردن زدن زندانی ها برای اثبات این که دین اسلام به زندان نیازی ندارد!

احتیاج به زور و بازوی توانا هم نیست. می توانند وسیله «اعدام با گیوتین» را زیر نظر یک کارشناس فرانسوی در ایران احیاء کنند. ساخت و ساز آن را هم به تعداد هر استان و یا شهرهای پرجمعیت به دولت فرانسه سفارش بدهند:  یک ضربت و خداحافظ و دیدار به قیامت!؟

مگر باید حتماً یک مؤمن پیدا کرد و از او، اخلاص عمل را آموخت. گاه از نصایح و تجربه رییس زندان هم می توان خیلی چیزها آموخت که ما هم شرحش را محض اطلاع دادیم و به قول شاعر:

جهان سر به سر حکمت و عبرت است / چرا بهره ی ما همه غفلت است؟/.