الهی

چهره ای که تمام مهره چینی های سپاه در منطقه به فرماندهی او صورت می گیرد!

 

همه جا شلوغ است از جمله تهران . خبرها را خوانده اید اما توجهی که در روزهای وسط هفته گذشته به ایران و مسائل آن شد در این اواخر بی مانند بود. از جمله نیویورک تایمز در چند روز پیاپی به ایران و مسائل آن، از جهش برق آسای بهای دلار تا ابهام طرح نوع مبارزه با ایران، مقالات و تفسیرهای گوناگونی چاپ کرد که از چشم این بنده یک شبه خبر که روز چهارشنبه 13 اکتبر در این روزنامه منتشر گردید در خور کمال اهمیت است. از آن جهت می نویسم «شبه خبر» که روزنامه نیویورکی در صفحه اول خود تیتری زده بود به این صورت:

«طراح اغتشاشات عراق همچنان آمریکا را عصبانی می کند» خبر نبود، بلکه برخلاف شیوه متعارف این روزنامه، این توضیح درباره مقاله در پایین صفحه چاپ شده بود:

«این مقاله در حقیقت صورت دگرگونه و فشرده از کتابی است با عنوان «آخر بازی، داستان پنهان کشاکش و درگیری در عراق از جرج بوش تا باراک اوباما» به قلم «مایکل گوردون» و سپهبد بازنشسته «برنار ترمنور» که توسط «پانتئون بوک» یکی از شعب انتشاراتی «راندم هاوس» ناشر بزرگ، روز سه شنبه منتشر شده است و «وسلی مورگان» آن را به صورت مقاله ای درآورده است.

مطلب را که با دقت می خوانی، ناگهان متوجه حضور یک چهره کم شناخته شده ایرانی می شود که «قاسم سلیمانی» نام دارد و فرمانده فعالیت ها و اداره کلیه عملیات سپاه قدس ایران است و در تشکیلات سپاه درجه سرتیپی دارد.

سفارش داده ام که کتاب را فوراً برایم بفرستند.

اما آنچه در مقاله نیویورک تایمز چهارشنبه عنوان شده است حکایت از این دارد که: سرتیپ قاسم سلیمانی چهره ای است که تمام مهره چینی های سپاه و بالطبع سپاه قدس در منطقه به فرماندهی او صورت می گیرد. از مبارزات «مقتدی صدر» در بغداد تا نشست و برخاست های «نوری المالکی» نخست وزیر عراق با او و مشورت هایی که با سرتیپ قاسم سلیمانی برای یافتن راهکارهای نوینی در اداره عراق شیعی دارد.

در مقاله از قول مقامات معتبر آمریکایی فرضاً «ژنرال پترائوس» فرمانده نیروهای آمریکایی در نامه ای که برای «رابرت گیتس» وزیر دفاع آمریکا نوشته شده از تأثیر و تدبیر سرتیپ سلیمانی در منطقه نکاتی آمده است که شاید برای کسانی که در پی یافتن ریشه های ناشناخته گسترش قدرت ایران در خاورمیانه هستند، درخور توجه باشد.

همچنان که نوشتم اگر کتاب به دستم رسید با این مقاله و طبعاً مقالاتی که در روزهای آینده منتشر خواهد شد از آن ذکری خواهم کرد. اما فعلاً برای این که از اهمیت قضایا بی اطلاع نمانید عکسی را که نیویورک تایمز چاپ کرده است به عنوان عکس هفته تقدیم می کنم.

 

ما چه چیزمان از نظامی های پاکستان کمتر است؟!

در عکسی که می بینید سرتیپ قاسم سلیمانی (نفر سمت راست) با سر و روی آراسته و چهره ای که به سیاستمداران بیش از نظامیان می برد مشغول صحبت و مذاکره با محمدباقر قالیباف شهردار تهران است. آنها درباره چه صحبت می کنند نمی دانم. اما این را به یاد دارم که در انتخابات ریاست جمهوری «قالیباف» که گویا شهردار کارسازی است و مردم دار است گفته بود من یک رضا خان حزب اللهی هستم.

انتخابات ریاست جمهوری در خرداد ماه آینده برگذار می شود و اگر محمد قالیباف با شعاری نظیر شعار بار پیش به میدان بیاید شاید بختی داشته باشد و اگرنه لابد سرتیپ قاسم سلیمانی در گوش او خواهد گفت: برادر سپاهی، ما چه چیزمان از پاکستان  نظامی ـ اسلامی کمتر است. از انفاس قدس اسکندر میرزا و ضیاء الحق مدد بگیر و کار را تمام کن.

 

ادامه بزن و بکوب انتخاباتی در آمریکا

 

هفته نامه نیویورک تایمز طرح کاریکاتور مانندی از دو داوطلب ریاست جمهوری آمریکا، باراک اوباما و میت رامنی و همسرانشان چاپ کرده است و توضیح داده که بزن و بکوب انتخاباتی آمریکا برای ریاست جمهوری رسماً با پایان کار دو کنوانسیون دموکرات ها و جمهوریخواهان، آغاز شد. به نظر می رسد که برای آن که خوانندگان یادداشت های بی تاریخ از کم و کیف تفاوت نظرهای میان کارگزاران و حزب آگاه باشند توضیحی که در زیر می آید خالی از فایده نباشد. و طبعاً زمان درازی در پیش داریم که از ماجرای لباس های خانم های این دو حریف تا بحث بر سر مسائل خانوادگی و سلیقه های اداره منزل و ادعاهای کدبانونی هر یک از طرفین حرف بزنیم.

 

برخی از مواضع دو حزب در مورد مسائل مملکتی

سقط جنین

 

جمهوریخواهان: ما باور داریم که حق حیات انسانی برای یک کودک به دنیا نیامده به همان اندازه اهمیت دارد که حق حیات برای هر انسان زنده دیگر و ما نمی توانیم جنینی را که فی حد نفسه یک انسان است، بکشیم.

دموکرات ها: حزب دموکرات قویاً هوادار حفظ حقوق زنان در مورد تصمیم به ادامه بارداری است و این حق را از آن مادران جنین می داند و از آن دفاع می کند.

 

اتحادیه های کارگری

 

جمهوریخواهان: جمهوریخواهان به تصمیمات فرمانداران جمهوریخواهان که ایالت خود را از دخالت اتحادیه های کارگری در امان داشته اند احترام می گذارند و اجازه نمی دهند که اتحادیه های کارگری به بهانه دفاع صنفی در امور اداری استانی و مملکتی دخالت داشته باشند.

دموکرات ها: ما با دخالت جمهوریخواهان در امور مربوط به اتحادیه های کارگری مخالفیم و از این که فرمانداران و شوراهای ایالتی در کار این اتحادیه ها دخالت کنند جلوگیری می کنیم. اتحادیه های کارگری برای دفاع صنفی از حقوق کارگران به وجود می آید و مقامات تصمیم گیرنده ایالتی حق ندارند در کار آنها دخالت کنند.

 

ازدواج همجنس ها

 

جمهوریخواهان: ما همچنان حمایت خود را از یک اصل قانونی که در آن، ازدواج پیوند میان یک زن و یک مرد تعریف شده است، اعلام می داریم.

دموکرات ها: ما به برابری ازدواج اعتقاد داریم و معتقدیم که قانون باید از ازدواج دو همجنس همچنان که ازدواج دو جنس مخالف، حمایت و پشتیبانی کند.

 

بازنشستگی

 

جمهوریخواهان: جمهوریخواهان در پی آن هستند که مسائل مالیاتی را در کار بازنشستگی زیر نظر داشته باشند به نحوی که کارگران بدانند برای روز بازنشستگی آنها چه طرح هایی درست است و اگر در جایی به امید روز بازنشستگی سرمایه گذاری کرده اند بر چگونگی گردش سرمایه خود آگاه باشند.  

دموکرات ها: دموکرات ها می خواهند جلو هرگونه تأثیر بازار سهام را در آینده بازنشستگی بگیرند و این موضوع را به کلی از دخالت سرمایه داران و سرمایه گذاران در امان بدارند.

 

بیمه عمومی

 

جمهوریخواهان: ما هوادار استقرار یک بیمه عمومی حداقل برای همگان هستیم.

دموکرات ها: دموکرات ها شدیداً با هر گونه خصوصی شدن بیمه و گسترش حدود بیمه عمومی مخالفند.

 

دفاع

 

جمهوریخواهان: به نظر ما هر گونه قطع کمک هزینه دفاعی اسباب انزوای هرچه بیشتر دولت و هویت ملی ما خواهد شد و این قطع کمک هزینه های دفاعی به صورت فاجعه ای برای امنیت ملی در خواهد آمد و آن را به خطر خواهد انداخت.

دموکرات ها: تصمیم به نظارت بر بودجه دفاعی که توسط جمهوریخواهان و پاره ای از دموکرات ها در سال پیش اتخاذ شده است کلاً به منظور تنظیم بودجه کل صورت گرفته و ربطی به مسائل امنیت ملی ندارد. البته کاستن از بودجه های دفاعی که به صورت هزینه های قابل کسر کردن مطرح شده با محاسبه منافع امنیتی است و خطری در پی نخواهد داشت.