مردم ما یادشان نرفته که بیت الغزل کابینه احمدی نژاد رییس جمهور 8 سال گذشته ایران احیای «انرژی هسته ای» در ایران بوده است. سوای تهدیدهای کشور اسرائیل به حمله اتمی با تعیین شعار «انرژی اتمی حق مسلم ماست»! دشمنی با مردم اسرائیل و داشتن بمب اتمی را به صورت یک «حق ملی» درآورد و هزینه هنگفتی را به ملت ایران تحمیل کرد که خود مقدمه مشکلات عدیده ای شد که مانند آوار به سر مردم ایران فرود آمد. از سوی دیگر نیز علاقه آیت الله علی خامنه ای را هم به انرژی هسته ای و تهیه بمب اتمی جلب کرد تا آنجایی که اجازه داد که به تأسیسات پرهزینه اتمی و کشورهای غربی و سازمان انرژی جهانی اتمی هم نارضایتی و دلواپسی بیشتری در این زمینه از خود نشان دادند و این حساسیت دول غربی به خصوص آمریکا و اسرائیل به داشتن نیروی اتمی را آیت الله خامنه ای شانسی برای حکومت خود فرض کرد و هرگونه مذاکره ای را در حدود اختیارات شخصی خود قرار داد و خط قرمزی که هیچ کدام از مسئوولین حکومتی نمی توانند با هیچگونه اختیاراتی از این خط ممنوع رهبری بگذرند در همین حال با مرد رندی و زرنگی تمام عوارض و مصائب اتمی شدن از جمله تحریم های اقتصادی همه جانبه ای را به حساب رییس جمهور دست نشانده اش گذاشت و احمدی نژاد را در معرض حمله و انتقاد دولت های خارجی لعن و نفرین و نفرت و مخالفت مردم ایران قرار داد.

بدین ترتیب است که بعد از هفت سال و 11 ماه ، اکنون رئیس جمهوری که بوق چی برنامه پرهزینه انرژی و بمب اتمی و طراح بردن تأسیسات اتمی به زیرزمین و توی تونل در کوه های قم است، جرأت می کند که بدون اشاره به خامنه ای بگوید:

«نمی خواهم وارد بحث مذاکرات هسته ای شوم چون خودشان (مثلاً اشاره مؤدبانه به رهبر) مسئولند و می دانند چه باید بکنند و کاری به آن ندارم و دخالتی هم نمی کنم».

احمدی نژاد بدین ترتیب به کلی نقش همه این سال های خود و کابینه اش را در خرید و تهیه و فراهم آوردن مجموعه انرژی اتمی و تأسیسات آن انکار می کند ولی با توجه به امکان حمله نظامی علیه ایران و پیامد ویرانی های آن به طور غیر مستقیم تأکید می کند: «اما معتقدم باید ایران را ساخت و ظرفیت ساختن در ایران بی پایان است و این امر نیازمند دلسوزی و فداکاری است...»!؟

در واقع احمدی نژاد کجکی اشاره به 24 سال رهبری سیدعلی خامنه ای می کند که بدون دلسوزی و فداکاری ساختن ایران، فرصت های مملکتی را به هوی و هوس های بیهوده خود گذرانده بدون این که به رئیس جمهورهایش در این 24یاری برساند و تازه تحریم و کمبودهای مملکتی را هم (به گفته احمدی نژاد) انکار می کند و تحریم ها را به حساب مشکلات داخلی دولت و سپس رئیس جمهوری اش می گذارد و احمدی نژاد را مقصر می شناسد!؟

آنچه هفته گذشته محمود احمدی نژاد در واپسین روزهای صدارتش علیه رهبر جمهوری اسلامی عنوان کرد در واقع اولین سطرهای ادعانامه ای است که روزی آیت الله سیدعلی خامنه ای بر روی صندلی اتهام خیانت علیه منافع ایران می نشاند.